Nie jestem Kubusiem Puchatkiem, ale choć staram się nie jeść po 18-tej, nie zawsze mi się ta sztuka udaje. Bo kiedy na przykład rodzice mają czas dla siebie? Z pewnością nie przed godziną 18tą. Istnieje również niebezpieczeństwo, że romantyczna, ładna i smaczna kolacja znajdzie się w innym brzuchu niż ten, dla którego była adresowana.

Niezależnie od pory jedzenia staram się, żeby kolacja była lekka. Najlepiej sprawdzają się w takich sytuacjach sałatki. Czasem mam jednak ochotę na coś innego. Tym razem mój wybór padł na roladki. Wyglądają bardzo efektownie a nadzienie do nich możecie skomponować z tego, co najbardziej lubicie. Poniżej moja propozycja, ale potraktujcie ją raczej jako inspirację niż dokładny przepis.

Roladki łososiowe:
plastry łososia wędzonego na zimno
kozi biały serek
chrzan
szczypiorek

Plastry łososia rozłóż na folii spożywczej, tak żeby utworzyć równo pokryty prostokąt. Posmaruj go dokładnie twarożkiem. Wzdłuż jednego z boków zrób pasek z chrzanu oraz poukładaj nieposiekany szczypiorek. Zwiń ciasno łososia zaczynając zwijanie od boku z chrzanem i szczypiorkiem.

Zimą po mroźnym i śnieżnym spacerze, każdy ma ochotę zjeść coś gorącego i pożywnego. Jeśli dodatkowo dwójka młodych ludzi z nadmiarem energii przegoniła Cię po górce w górę i w dół z sankami koniecznie musisz uzupełnić spalone kalorie. Dziś chciałabym zaproponować przepis na szybką kremową zupę serową. Jest idealna, kiedy gotowanie nie jest twoim wymarzonym sposobem na spędzenie wolnego popołudnia.

Głównym składnikiem tej zupy są serki topione. Możecie użyć Waszego ulubionego smaku. Najbardziej odpowiednie będą serki bez dodatków np.: szynki lub pieczarek, chyba że nie przeszkadzają Wam nietypowe dodatki pływające w zupie. Ja najbardziej lubię serek topiony Złoty Ementaler. Jest intensywny w smaku i doskonale komponuje się z czosnkowymi grzankami.

Składniki:
300g serka topionego
1 bulionetka warzywna
1 duża cebula
4 ząbki czosnku
pół chleba razowego
2 łyżki masła
cebula dymka

Dziś chciałabym zaproponować Wam niezwykłą podróż w towarzystwie Reese Witherspoon. Aktorka tworzy tym razem dojrzałą kreację Cheryl próbującej w nietypowy sposób posklejać swoje rozsypane życie w filmie „Dzika droga" (2014) w reżyserii Jean-Marc Vallée.

Drobna dziewczyna, w za małych butach, z ogromnym plecakiem, wędruje półtora tysiąca kilometrów szlakiem turystycznym Pacific Crest Trail. Jest jednocześnie krucha i silna, naiwna i zdeterminowana w osiągnięciu celu. Jej życie i powody tej morderczej wędrówki w głodzie, niepewności, chłodzie i upale, w towarzystwie dzikich zwierząt i insektów poznajemy stopniowo z krótkich reminiscencji. Dzięki nim film jest emocjonalnym patchworkiem, przeskakującym między wzruszającymi wspomnieniami a zmaganiem się z naturą i własną słabością.

Każdy z nas ma w swoim życiu coś stałego, jakąś opokę, na której lub wokół której buduje swój świat. Dla jednych jest to rodzina, przyjaciele, dla innych praca lub hobby. Nietrudno sobie wyobrazić, co może się stać, kiedy taki życiowy drogowskaz zniknie. Po śmierci matki (Laura Dern) bohaterka „Dzikiej drogi" nie ma punktu odniesienia, jej życie rozsypuje się a ona sama rozmienia na drobne. Tułaczka ma być więc próbą pokuty, pogodzenia się ze sobą, uporania z traumą po śmierci matki i przygotowania do przyszłego życia.